زنان بهشتى (1) احمد صادقى اردستانى پيرزن، قدخميده و نفس زنان، در حالى که عصا به دست داشت و عرق بر پيشانيش نقش بسته بود، از کوچه‌ى تنگ و خالى مى‌گذشت. ناگاه چشمش به پيامبر(ص) افتاد و چون به آن حضرت نزديک شد، سلام کرد. سپس با اميدوارى از آن حضرت خواست دعا کند تا او وارد بهشت شود. پيامبر(ص) بر خلاف انتظار او فرمود: پيرزنان داخل بهشت نمى‌شوند! پيرزن با شنيدن اين سخن به گريه افتاد، ولى پيامبر(ص) خنديد و فرمود: آيا سخن خدا را نشنيده‌اى که در قرآن درباره‌ى زنان بهشتى فرموده است:«ما آن‌ها را آفرينش نوين و جديدى بخشيديم و همه‌ را «بکر» و شوهر ناديده گردانيده‌ايم.»1 هم‌چنين روزى پيامبر(ص) به پيرزن ديگرى‌از قبيله اَشجع برخورد کرد که او آهسته آهسته قدم برمى‌داشت. حضرت فرمود: پيرزنان به بهشت نمى‌روند و از کنار او گذشت. پيرزن با شنيدن اين سخن سخت منقلب شد و به گريه افتاد.طولى نکشيد که بلال؛ مؤذن سياه پوست پيامبر که از آن‌جا مى‌گذشت، پيرزن را گريان ديد و ناراحت شد. آن گاه به حضور رسول خدا‌(ص) رسيد و داستان نگرانى و گريه‌ى پيرزن را براى ايشان شرح داد. آن حضرت فرمود: اتفاقاً سياه پوست هم داخل بهشت نمى‌شود! بلال سياه پوست وقتى اين سخن را شنيد و با پيرزن درميان گذاشت، خود و پيرزن هر دو به گريه و زارى‌پرداختند. پيرزن و بلال هم‌چنان گريه مى‌کردند که عبّاس، عموى‌پيامبر(ص)، وضع آنان را براى رسول خدا (ص) شرح داد. پيامبر (ص) به عباس فرمود: اتفاقاً پيرمردان هم به بهشت نمى‌روند. بدين ترتيب، عبّاس نيز ناراحت شد. پس از چند لحظه، پيامبر‌(ص)، پيرزن و بلال و عبّاس را نزد خويش فراخواند و براى خوشحال کردن آنان فرمود:«خداوند، به افراد آفرينشى‌جديد مى‌بخشد و آنان را بهتر از آن چه بوده‌اند، مى‌گرداند. آنان داخل بهشت مى‌شوند، در حالى که جوان و سفيد و نورانى‌هستند. افرادى که وارد بهشت مى‌شوند، اندام و بدن‌هاى تميز و صورت‌هاى بى‌مو و چشم‌هاى سرمه کشيده دارند.»2 سرگذشت هاى بالا را بدين جهت آورديم که وقتى سخن «زنان بهشتى» و امتيازها و ويژگى‌هاى فوق‌العاده‌ى‌آنان مطرح مى‌شود، مردان نپندارند که تنها زنان داراى چنين امتيازها و برترى‌هايى هستند و «مردان بهشتى» از آن‌ها بى‌بهره‌اند. بايد دانست «مردان بهشتى» نيز امتيازهاى فوق‌العاده‌اى‌دارند. هم‌چنان که زن و مرد، تکميل کننده‌ى نيازها و لذّت‌هاى‌يکديگرند اگر ويژگى‌هاى مثبت و لذّت‌بخشى در زنان،وجود داشته باشد، جز اين که خود‌آنان از آن بهره مى‌برند، مردان نيز در اين بهره‌ورى‌ها با زنان شريک هستند. اکنون ويژگى‌ها و زيبايى‌هاى زنان بهشتى را با استناد به آيات قرآن کريم و احاديث دينى‌بيان مى‌کنيم: 1ـ جوانى و شادابى پيش از اين گفتيم که پيامبر(ص) از سوى‌خداوند متعال، درباره‌ى نعمت‌هاى بهشت فرموده است: «در آن‌جا چيزهايى‌فراهم شده است که هيچ چشمى آن را نديده و هيچ گوشى‌آن را نشنيده و حتّى به قلب و فکر کسى خطور نکرده است»3 و از جمله نعمت‌ها، زنان جوان و زيباى بهشتى هستند. قرآن کريم درباره‌ى جوانى و شادابى زنان بهشتى‌که بر خلاف جوانى و زيبايى‌هاى دنيا، پژمردگى‌و فرسودگى در آن راه ندارد ( از جوانى و شادابى هميشگى‌برخوردارند)، فرموده است:« افرادى که نامه‌ى عمل آنان به دست راستشان داده شده و سعادتمندند، همسران گران‌قدرى دارند که به آنان ،آفرينش جديد (و جواني) بخشيده‌ايم و همه‌ى آنان را بکر و شوهر به خود نديده گردانيده‌ايم و آنان نسبت به شوهرهاى خويش، عشق مى‌ورزند و خوش سخن و فصيح‌اند و با آنان، هم سنّ و سال بوده و در خوبى و زيبايى ظاهر و باطن نيز همانند هستند.»4 پيامبر(ص) درباره‌ى مردان و زنان بهشتى چنين فرموده است: « همه افرادى که به بهشت وارد مى‌شوند، جوانى پايدار و هميشگى دارند و سنّ و سال آنان هم، سى تا سى‌وسه سال است.»5 2ـ پاکى و پيراستگى پاکى و پيراستگى از آلودگى‌هاى فکرى‌،اخلاقى و ظاهرى و باطنى، ارزش‌هاى لذّت بخش و دلنشينى‌هستند که همه انسان‌ها براى دست يافتن به آن‌ها تلاش مى‌کنند و اگر بدان‌ها رسيدند،لذّت کام‌يابى و سعادت را به خوبى‌احساس مى‌کنند. اين ويژگى‌ها نيز از آن زنان بهشتى‌است.خداوند در سه جاى قرآن، با عبارت:« لَهُمْ فيها أزْواجََُ مُطَّهَّرة»6 زنان پاک و پاکيزه از آلودگى‌ها و زشتى‌ها را پاداش‌ افرادى قرار داده است که ايمان و عمل صالح دارند. خداوند در سوره‌ى بقره،اين زنان را هم‌چون خود بهشت و نعمت‌هاى‌آن جاويدان شمرده است. در سوره‌ى آل عمران، رضوان و رضايت خداوندى را همراه آنان آورده و در سوره‌ى نساء، زندگى با آن زنان را زير سايه‌هايى توصيف کرده است که هميشه دوام دارد. به هرحال،بر اساس روايت امام صادق(ع) «زنان بهشتى جسم و بدن و جان و روحى» پاک دارند و از حسد و ناپاکى هاى ديگر اخلاقى‌(که زنان دنيا را ناراحت و گرفتار مى‌سازد) پيراسته‌اند .»7 3ـ دست‌نخوردگى و شيفتگى دست‌نخوردگى و از هر نظر بکر و دوشيزه بودن، از ديگر ويژگى‌هاى‌زنان بهشتى است. قرآن کريم، اين موضوع را در دو جا مطرح کرده است و با اندکى تفاوت لفظى مى‌فرمايد:« در باغ‌هاى‌بهشتى، زنانى هستند که جز به همسران خود چشم نمى‌دوزند و عشق نمى‌ورزند و پيش از آن، هيچ انسان و جنّى با آنان تماس نگرفته است.»8 اين زنان دوشيزه و پاکند و شيفته‌و دلداده‌ى همسران خودند و طمع نگاه و لذّت‌جويى از هيچ مرد ديگرى را ندارند. بر اساس روايت ابوذر غفّارى، زن بهشتى به همسر خود مى‌گويد:« به عزّت پروردگارم سوگند! در بهشت چيزى را بهتر از تو سراغ ندارم. سپاس مخصوص خداوند است که مرا همسر تو و تو را همسر من قرار داده است.»9 4ـ چشمان سياه و درشت چشم، از نظر ساختار فيزيولوژيکى و حرکت و نگاه،‌نوعى‌جاذبه و پيام دارد . بسيارى از معانى و مفاهيم انسانى و غير انسانى در چشمان نمودار مى‌گردد و بدين وسيله بر مخاطبان،تأثير مى‌گذارد. قرآن کريم،به جز پاکى چشم زنان بهشتى که در بالا بيان شد،در آيات ديگر به ساختمان فيزيولوژيکى آن پرداخته و در چهار آيه با واژه‌ى حورعين از آن ياد کرده است.10 حُور کسى است که سياهى چشم او کاملاً سياه و سفيدى‌آن کاملاً سفيد و شفّاف است. حورعين گروهى از زنان بهشتى‌درشت چشم هستند که خداوند، آنان را براى مومنان در بهشت آفريده است. پيامبر اسلام(ص) فرموده است: «حورالعين در بهشت براى همسران خود آواز مى‌خوانند و مى‌گويند: ما حورالعين زيبا هستيم. خداوند اين زنان زيباى سيه چشم را براى مؤمنان و بزرگواران آفريده است.»11 نبايد فراموش کنيم که هدف عالى انسان‌هاى بهشتى‌در اين جنبه‌ها خلاصه نمى‌شود، بلکه رضوان و رضايت مندى‌خداوند از بهشتيان، براى آنان نعمت و هدف بزرگى خواهد بود.بدين‌خاطر مى‌توان نغمه سرداد که: باغ بهشت و سايه‌ى طوبى و قصر حور با خاک کوى دوست، برابر نمى‌کنم.12 پى نوشت : 1. سوره واقعه، 35و36. 2. منهج‌ الصادقين، ج 9، ص 153؛ بحارالانوار، ج16، ص295. 3. بحارالانوار، ج8،ص191؛ کنزالعمال،ج 14،ص454. 4. سوره واقعه، 27ـ37. 5. کنزالعمال، ج 14 ،ص477 ؛ منهج الصادقين، ج9، ص153. 6. سوره بقره،25؛ آل عمران، 15و57. 7. بحارالانوار،ج8،ص139. 8. سوره الرحمن ،56ـ72. 9. مجمع‌البيان فى‌تفسير القرآن،ج 9،ص208. 10. سوره دخان،54؛ طور،20؛ الرحمن،72؛ واقعه،22. 11. کنزالعمال،ج14،ص518. 12. ديوان حافظ،ص216. منبع :بشارت،فروردين و ارديبهشت 1382، شماره 34