روش حفظ آيات طولاني مانند حفظ چند آيه كوچك در كنار هم است، يعني بايد ابتدا آيه بزرگ را به چندين عبارت كوچكتر تقسيم كرد و هر عبارت را كه 3 يا 4 كلمه است جداي از عبارتهاي ديگر حفظ كرد، سپس هر قسمت را به قسمتهاي قبل آن وصل كرد تا آيه تمام شود. آنچه در اينباره مهم است اينست كه تقطيعي كه صورت ميگيرد تقطيع مناسب باشد تا هر عبارت به راحتي و تنهايي در ذهن قابل رمز گرداني باشد؛ مثلا چند كلمه جدا شده معناي نسبتاً كامل و مستقلي بدهد يا مثلا با حروف مخصوصي مثل حرف عطف واو ازهم جدا شده باشند، رعايت اين نكته باعث ميشود كه هر عبارت به صورت يك واحد مستقل در حافظه جاي گيرد.
به عنوان نمونه در آيه 24 سوره جاثيه، ابتدا عبارت نخستين را (افرأيت من اتخذ الهه هواه) با دقت حفظ ميكنيم سپس قسمت بعدي (و اضله الله علي علم) را تكرار ميكنيم تا حفظ شويم، آنگاه دو قسمت قبلي را هم با هم تكرار ميكنيم. در مرحله بعد، قسمت سوم آيه (و ختم علي سمعه و قلبه) را تكرار ميكنيم تا در ذهن جاي گيرد، و باز مجددا سه قطعه قبلي را در كنار هم گذاشته تكرار ميكنيم. و به همين صورت در بقيه آيه ادامه ميدهيم، قطعه چهارم آيه (و جعل علي بصره غشاوه) و قطعه پنجم آيه (فمن يهديه من بعد الله) و قطعه ششم (افلا تذكرون).
اين تقطيع باعث ميشود كه ذهن، اين 25 كلمه را در قالبي 6 عبارت سامان دهي كند و در هر مرحله فقط در گير به خاطر سپردن يا يادآوريِ 3 يا 4 كلمه باشد.
منبع:روش حفظ قرآن كريم، كاظم گرامي، بنياد پژوهشهاي آستان قدس رضوي، مشهد، 1371؛ چگونه قرآن را حفظ كنيم، شهريار پرهيزگار، نمايندگي ولي فقيه در نيروي مقاومت بسيج، بيجا، 1371.)