اين سوره را به اين مناسبت "قيامت" مينامند كه با سوگند خداوند به روز قيامت آغاز ميگردد "لا اقسم بيوم القيامه..." به همين جهت نام ديگر اين سوره "لا اقسم" است.
اين سوره به ترتيب مصحف هفتاد و پنجمين و به ترتيب نزول سي و يكمين سوره قرآن و مكّي است.
بحثهاي سوره روي هم رفته در چهار محور است:
1. مسايل مربوط به حوادث عجيب و بسيار هولانگيزي كه در پايان اين جهان و آغاز قيامت روي ميدهد؛
2. مسايل مربوط به وضع حال نيكوكاران و بدكاران در آن روز؛
3. مسايل مربوط به لحظات پراضطراب مرگ و انتقال از اين جهان به جهان ديگر؛
4. بحثهاي مربوط به هدف آفرينش انسان و رابطه آن با مسأله معاد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم و ديگران، ج 27، دارالكتب الاسلاميه ، دانشنامه قرآن، بهأالدين خرمشاهي، واژه: سوره قيامت.)
در فضيلت تلاوت اين سوره در حديثي از امام صادقآمده است: "كسي كه تداوم بر سوره "لااقسم" (قيامت) كند و به آن عمل نمايد خداوند اين سوره را در قيامت همراه او از قبرش با بهترين چهره بر ميانگيزد و پيوسته به او بشارت ميدهد و در صورتش ميخندد تا از صراط و ميزان بگذرد.(مجمع البيان، علامه طبرسي، مجلد 6، جزء 29، ص 120، منشورات دارمكتبه الحياه.)