قرآن كريم، كساني را كه بر تكّه سنگي كه لاية نازكي از خاك روي آن نشسته و در انتظار محصول مي‌باشد به چه كسي تشبيه كرده است؟
قرآن كريم، دربارة انسان‌هايي كه انفاق‌هاي آنان آميخته با منت و آزار و رياكاري است مي‌فرمايد:
"يَـََّأَيُّهَا الَّذِين‌َ ءَامَنُواْ لاَ تُبْطِـلُواْ صَدَقَـَتِكُم بِالْمَن‌ِّ وَالاْ ذَي‌َ كَالَّذِي يُنفِق‌ُ مَالَه‌ُو رِئَآءَ النَّاس‌ِ وَلاَ يُؤْمِن‌ُ بِاللَّه‌ِ وَالْيَوْم‌ِ الاْ خِرِ فَمَثَلُه‌ُو كَمَثَل‌ِ صَفْوَان‌ٍ عَلَيْه‌ِ تُرَاب‌ٌ فَأَصَابَه‌ُو وَابِل‌ٌ فَتَرَكَه‌ُو صَلْدًا لآ يَقْدِرُون‌َ عَلَي‌َ شَي‌ْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا...؛(بقره،264)
اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! صدقه‌هاي خود را با منت و آزار، باطل مكنيد، مانند كسي كه مالش را براي خودنمايي به مردم، انفاق مي‌كند و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارد. پس مَثَل او هم چون مثل سنگ خارايي است كه بر روي آن، خاكي (نشسته) است و رگباري به آن رسيده و آن (سنگ) را سخت و صاف بر جاي نهاده است. آنان (رياكاران)، نيز از آن چه به دست آورده‌اند، بهره‌اي نمي‌برند... ."( ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 240، دارالكتب الاسلامية ، تفسير الميزان، علامه طباطبايي؛، ترجمة استاد محمد تقي مصباح يزدي، ج 2، ص 546، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي.)
