"ختم قرآن"، هم چنان كه از نامش پيدا است، به معناي قرائت قرآن از آغاز تا پايان آن كتاب آسماني است. روشن است كه ختم قرآن در صورتي ميتواند از ارزشهاي راستين معنوي برخوردار باشد كه قاري قرآن، آداب قرائت و اصول تجويد را رعايت كند
و مهمتر از همه، تا آنجا كه ميتواند، به معناي آيات و پيامهاي آسماني آن ها توجه كند: " كِتَـَبٌ أَنزَلْنَـَهُ إِلَيْكَ مُبَـَرَكٌ لِّيَدَّبَّرُوَّاْ ءَايَـَتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ الاْ لْبابِ ؛(ص،29) (اين) كتابي مبارك است كه آن را به سوي تو نازل كردهايم تا درباره آيات آن بينديشيد، و خردمندان پند گيرند.
" هر چه تلاوت يك آيه، يك سوره و هر چه قدر كه آدمي بتواند، ثواب خاص خود را دارد؛ ولي دريافت پاداش معنوي ختم قرآن به اين است كه همه آيات آن را تلاوت كنيم و چيزي از آن فرو گذار نكنيم.
ديگران كه "سجده تلاوت" افزون بر آن يكي از عبادتهاي پر فضيلت است وخداوند در قرآن براي نزديك شدن به خود، دستور سجده داده؛ دو سجده كن و خود را(به خدا) نزديك گردان" چندان سخت و مشكل نيست.(توضيح اين نكته در پاسخ پرسش بعدي ميآيد.)