پاسخ اين پرسش را مي‌توان از توصيفاتي كه از قرآن در آيات و احاديث آمده است به دست آورد كه در ذيل به برخي از آن‌ها اشاره مي‌كنيم‌: آيات قرآن‌، متكفل هدايت بشر و ضامن سعادت انسان‌هاست‌، افراد بشر را در تمام شئون زندگي و در همه قرن‌ها و زمان‌ها رهبري مي‌كند. مجد، سيادت و سعادت هميشگي آنان را تضمين و تأمين مي‌نمايد. درباره اين حقيقت قرآن مي‌فرمايد: "اين قرآن انسان‌ها را به راه راست‌تر و استوارتري رهبري مي‌كند." (اسرأ، 9) "كتابي است آن را بر تو نازل نموديم كه با در دست داشتن آن و به ياري خدا مردم را از تاريكي‌ها به نور و روشنايي دربياوري و به راه خداوند توانا و ستوده رهبري كني‌." (ابراهيم‌، 1) "راستي كه اين قرآن گفتار واضح و روشني است براي عموم مردم‌، وسيله هدايت و پند و اندرزي است براي پرهيزگاران‌" (آل‌عمران‌، 138) در حديثي از پيامبراكرم‌آمده است كه‌: "راه فرار و رهايي از فتنه‌ها قرآن است‌، كتابي كه حل و فصل اختلافات و كشمكش‌هاي شما در آن مي‌باشد كتابي كه مي‌تواند حق و باطل را به آساني از هم جدا و روشن سازد، حقيقتي كه هزل و شوخي به آن راه ندارد، كتابي كه هر كس هدايت را در غير آن بجويد به ضلالت و گمراهي مي‌افتد. با همان كتاب است كه زبان‌ها از اشتباه مصون مي‌ماند و گفتگوهاي باطل و بي‌فايده پايان مي‌پذيرد، دانشمندان از خواندن و تفكر در آن سير نمي‌شوند... هر كس با قرآن سخن بگويد گفتارش درست خواهد بود، و هر كس طبق آن حكومت و قضاوت كند به عدل و داد قضا و حكم كرده است‌، و هر كس عمل خود را با آن تطبيق كند به اجر و پاداش نيك خواهد رسيد، هر كس مردم را به سوي آن دعوت نمايد به راه راست و مستقيمي هدايت نموده است‌.( مجمع‌البيان‌، طبرسي‌، ج 1ـ2، ص 85، دارالمعرفه‌. ) با اين توصيف‌ها روشن مي‌شود كه قرآن‌، مانند يك درياست‌؛ "القران بحر لايدرك قعره‌"( نهج‌البلاغه‌، خطبه 198. ) دريايي كه در دل خود صدها هزار صدف و ميليون‌ها مرواريدِ معارف را جا داده است‌. هر آيه و هر كلمه آن ـ اگر با دقت خوانده و درباره‌اش انديشيده شود ـ رازهاي بسياري را در دل نهفته دارد كه به ما كمك مي‌كند تا خودمان را بهتر بشناسيم‌؛ در نتيجه به اشتباهات خود پي ببريم‌.