در قرآن كريم در چند آيه كلمه «اسباط» ذكر شده است. علامه طباطبايي در تفسير آيه 136 سوره بقره مي گويد: در ميان نسل حضرت اسماعيل به مجموعه اي از افراد كه به يك پدر و مادر مي رسند قبيله مي گويند و به همه مجموعه ها قبائل گفته مي شود ولي در مورد بني اسرائيل، كلمه قبيله و قبائل به كار نمي رود بلكه به جاي قبيله سبط و به جاي قبائل اسباط مي گويند و بني اسرائيل 12 سبط داشتند. از سوي خداوند به اين اسباط 12 گانه وحي مي شد و اگر مراد از اين اسباط قبائل باشد، معناي وحي شد بر آنها، اين است كه در ميان هر سبطي پيامبري بوده است و احتمالي هم هست كه مراد از اسباط،  12 شخص از بني اسرائيل باشد و بر هر كدام از آنها وحي مي شده است  (الميزان، ج 1، ص 312، تفسير آيه 136 بقره).

در تفسير نمونه، ج 1، در تفسير آيه 136 سوره بقره، ص 345 آمده است: منظور از اسباط تيره ها و قبائل بني اسرائيل و يا فرزنداني است كه از اولاد 12 گانه حضرت يعقوب به وجود آمدند. بنابراين منظور از اسباط، قبائل بني اسرائيل يا قبائل فرزندان حضرت يعقوب است كه پيامبراني داشته اند نه خود فرزندان يعقوب تا گفته شود كه آنها صلاحيت پيامبري نداشتند.

مؤلف قاموس قرآن مي گويد: به نظر من مراد از اسباط اشخاص هستند نه قبائل (قاموس قرآن ماده سبط) بنابراين مي توان گفت كه اسباط، 12 پيامبر از بني اسرائيل هستند.