مقصود آن است كه شكيبايان (آنان كه در همه ابعاد؛ يعني، بر ترك معصيت‏ها و انجام وظايف و در برابر ناملايمات صبوري مي‏ورزند) پاداششان چنان است كه انسان‏ها با مقادير خود قادر به محاسبه آن نيستند. اين مسأله ربطي به قضيه حق‏الناس ندارد و آن به طور مستقل مورد محاسبه قرار مي‏گيرد. افزون بر آن توسعه معناي صبر و اقسام آن، نشان مي‏دهد كه يكي از ويژگي‏هاي صابران، انجام وظايف خود در برابر خدا و خلق او است و آنان مي‏كوشندكه ذمه خود را از اشتغال به حقوق ديگران فارغ سازند.

منبع : سايت پرسمان قرآني