كلمه "ربّ" در اصل به معناى مالك و صاحب است؛ ولى نه هر صاحبى، صاحبى كه عهده دار تربيت و پرورش مي باشد. به همين جهت، در فارسى به پروردگار ترجمه ميشود. بنابراين "ربّي"؛ يعنى پروردگارم.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازى و ديگران، ج 1، ص 35، دارالكتب الاسلاميه.)

اين كلمه 97 بار در قرآن كريم تكرار شده است. مانند اين آيه: "إِنَّ اللَّهَ رَبِّى وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَـَذَا صِرَاَطٌ مُّسْتَقِيم؛(آل عمران،51)، در حقيقت خداوند پروردگار من و پروردگار شماست؛ پس او را بپرستيد (كه) راه راست اين است.

برخى از آياتى كه كلمه "ربّي" در آنها ذكر شده عبارتند از: بقره، 257، مائده، 72ـ117، انعام،15ـ57ـ76ـ77ـ78ـ80ـ161، اعراف، 29ـ33ـ62ـ68ـ79ـ93ـ203ـ187 و...