ترتيب آيات قرآن و هر چند آيه به صورت يك سوره در آمدن، توقيفي است؛ يعني ترتيب آيات در سورههاي قرآن با ارشاد و راهنمايي هاي پيامبر اسلام صورت گرفته است و نظر صحابه در به وجود آمدن ترتيب مذكور دخالتي نداشته اند. دانشمندان براي حكمت تقسيم قرآن به سوره ها و علت كوتاه و بلند بودن آنها، نظرات مختلفي داده اند. برخي گفته اند: حكمت تقسيم قرآن به سوره ها براي اثبات اين مسأله است كه هر سورهاي از قرآن ـ حتّي در حداقل آيات آن ـ معجزه و آيتي از آيات الهي است، و نيز اشاره به آن است كه هر سوره داراي روش و سبك مستقل و مخصوص به خود ميباشد. برخي گفته اند: هر سوره اي، هدف و غرض خاصي را دنبال ميكند؛ پس از پايان يافتن آن غرض، سوره پايان مييابد، لذا كوتاهي و طولاني سوره ها به اغراض سوره ها بر ميگردد.(ر.ك: تاريخ قرآن كريم، سيدمحمدباقر حجتي، ص 66 و 107، دفتر نشر فرهنگ اسلامي.)