از آن جا كه در قرآن است و ما به آيات ناسخ عمل مي كنيم ، آيا درست است بگوئيم آيات منسوخ كهنه شده و فايده اي ندارد؟

نسخ به معناي ازاله و ابطال و عوض كردن حكم و جانشين كردن حكمي به جاي حكم ديگري است . در واقع زمان مصلحت حكم منسوخ به سر ميآيد و مدتش تمام مي شود و حكم ديگري جاي آن رامي گيرد. به عقيدهء بعضي از محققان در قرآن مجيد آيهء منسوخي يافت نمي شود. مرحوم آيت الله خويي (ره ) درتفسير 36مورد از آيات را نقل و نسخ را در همهء موارد ردّ و فقط يك مورد را قبول مي كند و آن آيهء 13ورهء مجاده است كه آيهء 12را ـ كه معروف به آيهء نجوي است ـ نسخ مي كند، ولي در كتاب 138مورد نسخ را ذكر مي كند!

اگر نسخ را قبول كنيم ، به معناي نسخ حكم است ، نه نسخ قرائت و خواندن ؛ بنابراين آيات منسوخ ، ازفصاحت و بلاغت و اعجاز برخوردار است و جزء قرآن محسوب مي شود.(1) و خواندن آن ثواب دارد و بدون وضو نمي توان بر آن دست گذاشت .

پـاورقي

1.قاموس قرآن ، ج 7 ص 55