بعضي قرآن را به معناي آغاز تفسير كرده اند. بنابراين مانعي ندارد كه آغاز آن در شب قدر باشد و دنبال آن در طول 23 سال.

اين قول صحيح به نظر نمي رسد زيرا از مجموع آيات مربوط به در شب قدر استفاده مي شود كه تمامي قرآن در شب قدر نازل شده است.

ثانياً از آيات به خوبي استفاده مي شود كه پيامبر(ص) قبل از نزول برخي از آيات، از آن ها آگاهي داشت مانند آيه:"و لا تعجل بالقرآن مِن قبل أن يقضي إليك وجيه؛)19( پيش از اين كه وحي درباره قرآن بر تو نازل شود، نسبت به آن عجله نكن".

از مجموع اين مطالب مي توان نتيجه گرفت كه قرآن داراي دو نوع نزول بوده است:

1- نزول دفعي و جمعي كه يك جا قرآن در يك شب بر قلب پاك پيامبر يا به بيت المعمور در ماه مبارك رمضان و شب قدر نازل گرديده است.

2- نزول تدريجي كه بر حسب شرايط و حوادث و نيازها در طيّ 23 سال نازل شده است.)20

( امّا آيه 15 سوره فتح ربطي به نزول دفعي يا تدريجي قرآن ندارد. اين آيه مصداق نزول تدريجي قرآن مي تواند باشد.