"نبأ" به معناي خبري كه مهم و داراي فايده باشد و انسان نسبت به آن "علم" يا "ظن غالب" پيدا كند است.(ر.ك: مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهاني، ص 500ـ501، دارالكتاب العربي، بيروت.)
خداوند متعال در ابتداي سوره "نبأ" ميفرمايد: "عَمَّ يَتَسَآءَلُون # عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيم؛ (آنها) از چه چيز از يكديگر سؤال ميكنند؟ از خبر بزرگ و پراهميت". با توجه به تعبيرهايي كه در آيات بعدي اين سوره آمده، منظور از خبر بزرگ، روز رستاخيز و معاد ميباشد. و نامگذاري اين سوره به خاطر تعبير "نبأ" در آيه دوّم آن ميباشد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 26، ص 4ـ6، دارالكتب الاسلاميه، تهران.)
محتواي سوره "نبأ" را ميتوان در چند بخش خلاصه كرد:
1. سئوال از حادثه بزرگ و روز قيامت.
2. بيان نمونههايي از مظاهر قدرت خداوند در آسمان و زمين و زندگي انسانها و مواهب آن ـ به عنوان دليل بر امكان معاد و رستاخيز ـ ميپردازد.
3. در بخش ديگري قسمتهايي از نشانههاي آغاز رستاخيز را بيان ميدارد.
4. در آيات ديگري، برخي ازعذابهاي دردناك طغيانگران را بر ميشمارد.
5. در قسمت ديگر اين سوره، بخشي از نعمتها و مواهب شوقانگيز بهشتي تشريح ميشود.
6. سرانجام با انذار شديدي از عذاب قريب و نزديك و سپس ذكر سرنوشت غمانگيز كافران سوره پايان ميپذيرد.(ر.ك: تفسير نمونه، همان، ص 3ـ4.)
امام صادقميفرمايد: "كسي كه همه روز سوره عم يتسألون را ادامه دهد (و بخواند) سال تمام نميشود، مگر اين كه خانه خدا را زيارت ميكند".(وسائل الشيعه، شيخ حر عاملي؛، ج 11، ص 161، موسسه آلالبيت:، قم.)