"غاشيه‌" اسم فاعل است كه از واژه "غشاوه‌" ريشه گرفته است و به معناي پوشاننده‌، احاطه كننده و فراگيرنده است و منظور از آن در اين سوره روز قيامت است‌؛ زيرا سختي‌هاي آن روز همه را فرا مي‌گيرد.

غاشيه هشتاد و هشتمين سوره قرآن بود و قبل از هجرت در مكه نازل شده است‌.

مهم‌ترين مطالب اين سوره عبارتند از:

1. معاد و رستاخيز، احوال و اوصاف آن روز، شمارش نعمت‌ها، مقامات و مواهبي كه خداوند در بهشت براي نيكوكاران آفريده است‌، عذاب‌، نكبت و آتش سوزان جهنم كه براي گنه‌كاران و بدكاران آماده شده است‌؛

2. تقسيم‌بندي مردم در صحنه رستاخيز به دو گروه با دو چهره كاملاً متمايز و متفاوت گروهي با چهره‌هاي ذلت‌بار و خسته و گروهي ديگر با چهره‌هاي شاداب و راضي‌؛

3. تبيين نشانه‌هاي توحيد، قدرت و عظمت خدا، عجايب و شگفتي‌هاي خلقت و آفرينش‌، جهت خداشناسي و استفاده معنوي از آن‌ها؛

4. حدود و وظايف پيامبران و نقش آنان در هدايت و تربيت انسان‌ها؛

5. سرنوشت نهايي كافران و بازگشت آنان به سوي خدا، حساب و كيفر آنان در پيشگاه خدا.(ر.ك‌: شناخت سوره‌هاي قرآن‌، هاشم‌زاده هريسي‌.)