سوره اعراف از سوره‌هاي "مكي‌" است و از آن جا كه‌، دوران مكّه‌، دوران‌، سازندگي مسلمانان از نظر عقيده و تقويت مباني ايمان با زير بنابي يك "نهضت ريشه دار" بود، در اين سوره ها بيش‌تر از "مبدأ و معاد"، اثبات توحيد، دادگاه قيامت‌، مبارزه با شرك و بت پرستي‌، تثبيت مقام و موقعيت انسان در جهان آفرينش و... سخن به ميان آمده است‌، داستان آفرينش آدم‌با اهميت فراوان شرح داده شده است‌؛ به دنبال آن‌، پيمان‌هايي را كه خداي متعال از فرزندان آدم‌در مسير هدايت و صلاح گرفته است را يك يك بر مي‌شمرد، تا به اين جا مي‌رسد كه براي نشان دادن شكست و ناكامي اقوامي كه از مسير توحيد و عدالت و پرهيزكاري منحرف مي‌شوند، و هم براي نشان دادن پيروزي مؤمنان راستين‌، سرگذشت بسياري از اقوام گذشته و انبياي پيشين‌، مانند "نوح‌"، "لوط" و "شعيب‌" را بيان مي‌فرمايد و با سرگذشت مشروح قوم بني اسرائيل و مبارزه "موسي‌"7 با فرعون‌، بيان مطالب تاريخي را به پايان مي‌برد. در آخر سوره نيز، بار ديگر به مسئله مبدأ و معاد پرداخته مي‌شود و بدين گونه آغاز و انجام سوره‌، به بيان آغاز و انجام انسان‌، اختصاص مي‌يابد.( ر.ك‌: تفسير نمونه‌، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران‌، ج 6، ص 74 ـ 75، نشر دارالكتب الاسلاميه‌. )