تفسير پرسش شما قدري ابهام دارد. اگر مقصود مباني و روش هاي تفسير قرآن به صورت كلي باشد، در پاسخ گفته مي شود: دانش تفسير كه يكي از اصيل ترين دانش اسلامي است، همانند دانش هاي ديگر نيازمند به چند چيز است: 1 - موضوع: موضوع علم تفسير كه قرآن كريم است. 2 - هدف: هدف علم تفسير فهم مقصود آيه ها است. 3 - مباني؛ و روش تفسير كه چگونگي كشف معاني و مقاصد قرآن است. مباني به ديدگاه ها و پيشفرض هاي بنيادي در تفسير اطلاق مي شود كه پذيرش يا ردّ آن ها در نفي و اثبات تفسير مؤثّر است. اين مباني به دو دسته : مباني صدوري و مباني دلالي قابل تقسيم است. روش صحيح تفسيري از ويژگي خاصي برخوردار است و شناخت روش ها و گرايش هاي تفسيري براي هر مفسّر قرآن لازم است. مقصود  از "روش" استفاده از ابزار يا منبع خاصّ در تفسير قرآن است كه معاني و مقصود آيه را روشن ساخته و نتايج مشخّص را به دست مي دهد. روش هاي تفسير قرآن را به دو روش : 1 - صحيح و معتبر، 2 - باطل و غير معتبر تقسيم كرده اند. به بيان ديگر: مربوط به پذيرش نوع و شيوه استناد به منابع است روش تفسير     توجه: هر كدام از اين روش ها و چگونگي اعتبار آنها در جاي خود بايد بحث شود. مفسّران براساس تخصصي كه در علم خاصّ داشته يا براساس علاقه و ذوقي كه به يك علم يا مبحث خاصّ داشته اند، در نگارش تفسير به طرف همان بحث يا علم روي آورده و مطالب آن را در تفسير خود بيشتر مطرح كرده اند، از اين رو گرايش ها و سبك هاي تفسيري متفاوتي به وجود آمده است، از جمله گرايش ها و سبك هايي (2) كه در اين نمودار مشخص شده است: پي نوشت ها : 1 - محمد كاظم شاكر، مباني و روش هاي تفسير، ص 55 - 54. 2 - دكتر محمد علي رضايي اصفهاني، روش ها و گرايش اي تفسير قرآن، ص 21 - 37.