تابو به معناي اسطوره و تقديس برخي چيزها كه از ديد طرفداران و صاحبان آن
اسطوره هيچ‌گونه نقد و اشكالي به آن‌ها روا نباشد، چنان‌كه بت‌پرستان، از سنگ و
چوب اشيأ و اشكالي را تراشيده بودند و آن‌ها را تقديس كرده و مي‌پرستيدند و كسي حق
نداشت و جرئت به خرج نمي‌داد كه از وجود و بي‌خاصيت بودن آن‌ها انتقادي كند، آن‌ها
تقديس شده و...
نقل قولهايي كه از حيوانات و اشخاص در قرآن آمده، نقل به محتوا است كه
در اين نوع حكايت، نظم و ترتيب كلام اصلي مراعات نمي‌شود؛ بلكه بعد از فهميدن آن
و هضم معنا، آن معنا در قالب، تركيب و روش ديگري كه موافق و دال بر معناي اصلي
باشد، تعبير مي‌شود؛ زيرا 1. خداوند در قرآن يك قصه را با الفاظ گوناگوني حكايت مي‌كند
كه اين قصه...
با توجه به جواب سابق روشن مي گردد كه ظني بودن دلالت قرآن نه تنها، نشانه
نقص و كاستي در آن نيست، بلكه داراي اسراري مي باشد كه شرح آن ها گذشت. وقتي هيچ
گونه كاستي از جهت ظني بودن دلالت بر قرآن وارد نباشد، پس نقض بلاغ للناس و خاتميت
و ... نمي باشد، و به جهاتي مؤيد خاتميت و بلاغ للناس مي باشد، چرا كه هيچ كس
نتوانسته تناقضي...
مقصود از سؤال كاملاً مشخص نيست و نميتوان آيه خاصي براي اين مسئله تعيين
كرد. در روايات دراين زمينه چيزي نيامده است.
در مورد آيات سخن گفتن به اين نحو دور از شأن وحي الهي است. قرآن در صدد
بيان اين امور نيست.
در عين حال چون براي انسانها نازل شده، در مورد تمام شئون انسانها از
جمله مسئله ارتباط با همسران و زبان، آياتي...
قرآن تنها كتاب علمي نيست كه دربارة موضوع خاصي سخن گفته باشد، بلكه به
برنامة زندگي انسان و ارزش‌هاي حاكم بر زندگي كه هم‌چنان محفوظند اشاره فرموده است
و در صدد بيان سير كلي هدايت انسان مي‌باشد، امّا دستاوردهاي علمي بشري كه در گذر
زمان، بشر با استفاده از تجربه‌هاي ديگران، روش زندگي و وسايل آن را عوض مي‌كند،
تغيير پذيرند،...
آري، قرآن
مجيد كه كتاب هدايت بشر است، در آن دهها قسم به غير خدا وارد شده است،مانند:
سوگند به مكه(1)،قرآن(2) آسمان(3)، خورشيد(4)،شب(5) روز(6)، سپيده دم(7) و اگر قسم
به غير خداوند مانند قرآن مجيد بر بندگان حرام بود بايستي خداوند اين مسئله را
تذكر ميداد و از طرفي در احاديث فراوان آمده است كه پيامبر گرامي اسلام به غير...
افرادي كه مورد دوستي خدا هستند:
1- آن‌ها كه كار نيك و احسان ميكنند( بقره، آيه 195).
2 - اهل توبهاند (بقره، آيه 222)
3 - پاكيزهاند (بقره، آيه 222)
4 - اهل تقوا و پرهيزكاران از گناه (آلعمران، آيه 76)
...تفأل بر دو قسم است: تفأل به خير و تفأل به بدي كه همان فال بد زدن است كه
در عربي "تطيّر" و "طيره" مينامند و ريشه اصلي آن كلمه
"طير" به معني "پرنده" مي‌باشد و از آن جا كه عرب فال بد را
غالبا. به وسيله پرندگان ميزد، گاهي صداي كلاغ را به فال بد ميگرفت و گاهي پريدن
پرندهاي را از دست چپ نشانه تيره روزي ميپنداشت. كلمه "...
در قرآن آمده است: "فاقرؤا ما تيسّرمن القرآن؛ آن قدر كه ميسّر است
قرآن بخوانيد". اقرؤا فعل امر از ريشه قَرَأ است و آن طبق تعريف كتب لغت چنين
است:
"1ـ تتّبع
كلماته نظراً و نطق بها.
2ـ تتبّع
كلماته و لم ينطق بها و سميت حديثاً بالقرائه الصامته".
قرائت از نظر گذراندن كلمات و خواندن آن ها با صدا يا بي صدا است...
در قرآن، چنين سوره يا آيه‌اي وجود ندارد، و علي‌رغم استعمال الفاظ بيت
اللّه، كعبه، مسجد الحرام در آيات متعدد، فقط در چند آيه، به برخي از ويژگي‌هاي
ساختماني كعبه ـ البته نه ساختمان فعلي ـ اشاره شده است؛ از جمله به موضوع قِدمت
تاريخي اين خانه كه اولين مكان عبادت در روي زمين براي جامعه انساني بوده است،
تصريح مي‌كند: "...
