سوره "روم" به ترتيب مصحف سيامين سوره و به ترتيب نزول هشتاد و چهارمين سوره قرآن، و مكي است.
وجه نامگذاري اين سوره به "روم" به خاطر آمدن كلمه "روم" در اين سوره است در اين سوره خبر از غيب؛ يعني شكست خوردن ايرانيان از روميان است مطالب اين سوره را در هفت بخش ميتوان خلاصه كرد:
1. خبر از پيروزي روميان بر ايرانيان؛
2.گوشهاي از طرز فكر و چگونگي حالات افراد بيايمان، و سپس تهديدهايي نسبت به آنان؛
3. بيان بخش مهمي از آيات عظمت خداوند در آسمان و زمين و در وجود انسانها از قبيل: خلقت انسان از خاك، نظام زوجيت و آفرينش همسران براي انسانها، آفرينش آسمان و زمين، اختلاف زبانها و...؛
4. سخن از توحيد فطري بعد از بيان دلايل آفاقي و انفسي براي شناخت خدا؛
5. بازگشت به شرح و تبيين حالات افراد بيايمان؛
6. اشارهاي به مسأله مالكيت، حق خويشان و نكوهش رباخواري؛
7. بازگشت مجدد به دلايل توحيد و نشانه هاي حق.
روي هم رفته در اين سوره همچون سوره هاي ديگر قرآن مسايل استدلالي، عاطفي و خطابي چنان بهمآميخته شده است كه معجون كاملي براي هدايت و تربيت نفوس فراهم ساخته است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي، ج 16، ص 355، دارالكتب الاسلاميه.) در فضيلت تلاوت سوره روم از پيامبر اكرمچنين آمده است: "هر كس سوره روم را بخواند پاداشي معادل ده حسنه به تعداد هر فرشتهاي كه در ميان آسمان و زمين تسبيح خدا ميگويد خواهد داشت و آنچه را در روز و شب از دست داده جبران خواهد كرد."(مجمع البيان، علامه طبرسي؛، مجلد 5، جزء 21، ص 5، منشورات دارمكتبه الحياه.)