در مورد تفسير در المنشور بايد بدانيد كه منابع عمده‏اين كتاب كه توسط جلال الدين سيوطي نوشته شده، كتب اهل سنّت نظير صحيح بخاري، صحيح مسلم، سنن نسايي و تفسير طبرسي و... مي‏باشد و در اين كتاب به صحت روايات نقل شده هيچ اشاره‏اي نشده است و احاديث صحيح و ضعيف از هم جدا نشده است لذا اين قول و قولهاي مشابه بيشتر از جانب كساني است كه يا شناخت كافي از شيعه نداشته ‏اند و يا احتمالاً دشمني با مذهب اهل بيت داشته‏ اند، به طور كلي شيعيان و عموم مسلمين قائل به هيچگونه تحريفي در آيات و محتوا و حتي كلمات قرآن كريم نيستند و در مورد آيه مذكور دلايل مختلف عقلي، قرآني، روايي و تاريخي، شأن نزول آن را در مورد حضرت علي(ع) ثابت مي‏كند. بايد دانست در گذشته برخي عبارتهاي تفسيري و شان نزول آيات در كنار آيات قرآن ذكر می ‏شده است و يا در روايتي ازامامان(ع) وقتي درباره معناي آيه‏ اي از قرآن سوال مي‏شد آنان معناي تفسيري و يا مصداق آن را بيان مي‏كردند كه براي برخي اين اشتباه پيش آمده‏ است كه شيعه معتقد به اضافاتي در آيات است. در صورتيكه اين عبارتهاي اضافي به عنوان تفسير و تعيين مصداق است وبراي عموم شيعيان آشكار است كه آيات قرآن همان است كه از زمان پيامبر(ص) به ما رسيده است و هيچگونه اضافه و كاستي در آن راه ندارد.