در ادبيات كه براي اشياء غير عاقل ضمير مؤنت به كار مي‏برند و مطالب ديگري كه متذكر شده‏ايد، جوابش اين است كه مثال‏ها و نوشته‏ ها اين طور از آب درآمده، ولي خطابات قرآن كه بعضي جاها به صورت مذكّر آمده، از باب تغليب است چون مردها در جامعه بيروني از خانه حضور دارند خطابات قرآني كه غالباً مربوط به اجتماعات است، به ظاهر به مردها خطاب كرد، ولي اين عيبي ندارد و نقصي به حساب نمي‏آيد. فرموده‏ ايد: "خدا يك لفظي را انتخاب مي‏كرد كه نه مذكر بود و نه مؤنث" خوب جوابش اين است كه ديگر قرآن به زبان عربي مرسوم كه الفاظ يا مذكر يا مؤنث است، نبود و در دنيا هيچ زباني نيست كه غير از ضمير مذكر و مؤنث يك شقّ سوّمي هم داشته باشند.

منبع: سايت پرسمان قرآنى