"سكت" در لغت به معني "توقف ـ سكوت" آمده است، اما در علم قرائت، عبارت است از: "قطع صوت در حين قرائت، بدون تجديد نفس در زماني بسيار كوتاه و ادامه مجدد قرائت". "سكت" در قرآن كريم (به روايت حفص از عاصم) چهار مورد است:
1. "عِوَجا # قَيِّمًا" (كهف 1 ـ 2) در صورتي كه در آخر آيه اول وقف نشود؛ در وصلِ به سكت نيز تنوين نصب "...
37سورهء نباء مكسور است ؟
آيهء قبل ازاين آيه چنين است : جزاءً من ربِّكَ عطاءاً حساباً ربِّ السموات والارض و ما بينهما الرحمنِ لايملكون منه خطاباً.
كلمهء و هم چنين كلمهء بدل يا عطف بيان از...
آنچه در نماز لازم است رعايت شود اين است كه كلمات و حروف را صحيح بخواند به طوري كه اهل زبان اگر بشنوند بگويند كلمات را صحيح مي خواند اما رعايت قواعد تجويد گر چه خوب است لكن اينطور نيست كه اگر كسي رعايت نكرد نمازش باطل باشد، بنابراين اگر رعايت ادغام و اخفاء نكند نماز باطل نيست.
در ضمن بايد توجه داشته باشيد كه نون ساكن...
طرق وقف بر آخر كلمات دو قسم است: 1. وقف ابدال؛ يعني حرف آخر كلمه به هنگام وقف، به حرف ديگري تبديل مي‌شود، مانند: رحمه = رحمه، حساباً = حسابا، هدي‌ً = هدي‌َ، مأً = مأَ. 2. وقف اسكان؛ يعني حرف آخر كلمه، ساكن مي‌شود. مانند مقاعدَ = مقاعدْ كتُب‌ِ = كتُب‌ْ، يوم‌ُ = يوم‌ْ، هُوَ = هُو، هي‌َ = هي.
كلماتي كه حرف آخرشان...
تاكنون چاپ قرآن‌هاي زيادي با رسم الخط هاي گوناگون مورد تأييد قرار گرفته و تمامي آن‌ها براي قرائت صحيح مي‌باشد و انتخاب هر يك بستگي به سليقه و قرائت آسان‌تر در نظر قاري قرآن دارد و آن چه كه از رسم الخطهاي رايج ايران است سه نوع كتابت مشهور است:
1. كتابت به خط "عثمان طه" كه بر اساس رسم مصحف عثماني است، كه علاوه بر...
در آخر قرآن‌ها، معمولاً علامت‌هايي نوشته مي‌شود كه هنگام قرائت، وظيفه قرائت كننده قرآن را مشخص ساخته؛ او را در رعايت قواعد تجويدي راهنمايي مي‌كنند؛ البته در هر قرآني كه اين علامت‌ها در آخر آن آمده، توضيح هر علامت هم، در كنار آن نوشته شده است. راه استفاده كردن از اين علامت‌ها اين چنين است: هر گاه شما در بالاي كلمه‌اي از قرآن ـ كه...
الف ـ ب ـ در سوره مبارك حمد، قرائت "مَلِك يوم‌الدين" درست است، يا "مالك يوم‌الدين"؟
الف ـ 1. درباره قرائت "آل‌ياسين؛ يعني چگونگي خواندن و تلفظ آن، چهار قرائت ميان قاريان قرآن، مطرح شده است؛ يكي آل‌ِياسين. كه قرائت ابن‌عامر، نافع و رويس، از يعقوب است. ديگري قرائت "اِلْياسين" مي‌باشد كه از ساير قُرّأ، قرائت...
ارزيابي آيات و سور قرآن از جهت قرائت و تجويد اولاً از آن جا كه بخش مهم از آن به مخاطب باز مي‌گردد، نادرست و غيرممكن است؛ زيرا توانائي‌هاي مخاطبان قرآن در زمينه قرائت و تجويد بسيار متفاوت است و حتي در يك واژه ممكن است در مخاطبان مختلف، ارزيابي متفاوتي داشته باشد، ممكن است شخصي فارس زبان برخي حروف را به دشواري ادا كند: مانند "ط" يا "ظ...
قرّأ مشهور عبارتند از:
1ـ ابن‌عامر: عبدالله‌بن‌عامر يحصبي دمشقي (متوفاي 118 'û . ق) وي قرآن را از مغيره‌بن ابي شهاب فرا گرفته و راويان مشهوري كه قرآن را با دو واسطه از او نقل كرده‌اند "هشام بن نمير" و "عبدالله‌بن‌احمد" (ابن‌زكوان) مي‌باشند.
2ـ ابن‌كثير: عبدالله‌بن كثير داري: (45 ـ 120 هـ ق ). او...
"طسم" آيه نخست سوره شعرأ، هنگام قرائت، اين گونه تلاوت مي‌شود: طأ، سين، ميم. و هرگاه "ن" كه ساكن است به "م" كه از حروف يرملون است برسد، بايد ادغام شود و اين يك قانون تجويدي است. "تنوين و نون ساكنه، در يرملون ادغام كن".
