يكي از اقسام وقف، وقف "اِبْدال" (تبديل كردن) است، كه در دو مورد مي‌باشد:
1ـ اگر حرف آخر كلمه‌اي تأِ گرد (ه ـ 'ه) باشد، در هنگام وقف، به هأ ساكن (ه‌ْ ـ 'ه‌ْ) تبديل مي‌شود؛ مانند:
حَسَنَه‌ً در حال وقف خوانده مي‌شود:حَسَنَه‌ْ
مُوقَدَه‌ُ در حال وقف خوانده مي‌شود:مُوقَدَه‌ْ
...يكي از نكات تجويدي كه رعايت آن خوب و لازم است، اين است كه هر گاه "ن" ساكن به حروف يرملون (ي _ ر _ م _ ل _ و _ ن) برسد "نْ" تبديل به آن حرف مي شود و در آن ادغام مي شود، مثلاً در اشهد أنْ لا إله الاّ الله، به جاي "أنْ لا"، "ألاّ" تلفظ مي كنيم.
در اين جا كلمه أن، در اصل أنّ بوده و از حروف مشبّه بالفعل بوده، ولي مخّفف شده...
يكي از اقسام "هأ"هاي جوهري (ذاتي) است.هاي جوهري حرفي است كه جزء ذات و جوهر كلمه است و از آن جدا نمي‌شود. مانند اللّه، نفقه، فواكِه
بر اساس قواعد تجويدي، حركت هأ جوهري هر چه باشد به همان صورت و بدون اشباع ادا مي‌شود. از اين قاعده كلي ـ هم چنان كه فرموده‌ايد ـ هاي كلمه در "هذِه‌ِ" استثنا شده است.(حليه القرآن 2،...
تا آن اندازه لازم است كه مثلا به جاي((سين))، ((ص)) تلفظ نشود و به جاي ((ص))، ((سين)).البته بهتر است قواعد تجويدي را مراعات كنيد.
الف ـ در ترجيح قرائت عاصم بر حمزه كوفي و ديگر قرأ چند دليل وجود دارد. در مواردي كه حديث‌هاي متعدد و متفاوتي در مورد موضوعي وجود دارد، ملاك گزينش حديث خوب، در مرحله اول، مورد اعتماد بودن راويان حديث است; هر چند متعدد باشند و با چند واسطه به منبع اصلي برسند. عاصم در بين قرأ، معروف به خصوصيات و خصلت‌هايي ممتاز بوده كه شخصيتي قابل توجه...
حرف همزه در قرآن كريم بسيار تكرار شده است.
تكرار اين حرف به دو صورت است:
1. حرف همزه جزء يك كلمه است.مانند: ذرأنا
2. حرف همزه جزء يك كلمه نيست، بلكه خودش مستقل است و يك كلمه به حساب مي‌آيد، كه به آن همزه استفهام مي‌گويند صورت دوم، 423 بار در قرآن كريم تكرار شده...
اين كه چرا كلمه "ملك" در برخي جاهاي قرآن، (مانند: حمد،4) "مَالِك" و در جاهاي ديگر، (مانند: ناس،2) "مَلِك" خوانده مي‌شود، از دو جهت قابل بررسي است: 1. از جهت لفظي 2. از جهت معنا و مفهوم
از جهت لفظي، قرّأ سبعه و عموم مسلمانان، در سوره ناس، به صورت "مَلِك الناس" مي‌خوانند؛ ولي در سوره حمد اختلافي است؛ برخي "...
براي تجويد و قرائت قرآن از كتابهاي زير استفاده كنيد :
1- روان خواني و تجويد قرآن كريم حبيبي و شهيدي
2- تجويد و قرائت قرآن موسوي
اماله در اصطلاح تجويدي عبارت است از: "ميل دادن الف مدي به سوي يأ مدي". اگر الف مدّي از حالت طبيعي خود كه همان ترقيق است (و به آن فتح هم گفته‌اند) بازتر شود و به سوي يأ مدي ميل پيدا كند، به آن اماله مي‌گويند.
اماله الف مدي دو نوع است: اماله كبري و اماله صغري.
اماله كبري به اين معناست كه الف مدي تا...
كلمه "لاتَأمَنّا" (يوسف، 11)، بالاي آن، لوزي كوچكي قرار داده شده و نشانه آن است كه نون مشدد آن به "اشمام" خوانده شود؛ يعني اين كه در زمان تلفظ نون مشدد، لب ها بايد حالت "ضمّه" به خود بگيرد، چرا كه اين كلمه در اصل "لاتَأمَنُنَا" بوده است.(حليه القرآن 2، سيد محسن موسوي بلده، ص 150، دارالقرآن الكريم.)
