كلمه "لاتَأمَنّا" (يوسف‌، 11)، بالاي آن‌، لوزي كوچكي قرار داده شده و نشانه آن است كه نون مشدد آن به "اشمام‌" خوانده شود؛ يعني اين كه در زمان تلفظ نون مشدد، لب ها بايد حالت "ضمّه‌" به خود بگيرد، چرا كه اين كلمه در اصل "لاتَأمَنُنَا" بوده است‌.(حليه القرآن 2، سيد محسن موسوي بلده‌، ص 150، دارالقرآن الكريم‌.)