آخرين سورهاى كه به نام حيوان است، سوره فيل مى باشد.
سوره مذكور چنان كه از نامش پيداست، به داستان تاريخى معروفى اشاره مى كند كه در سال تولد پيامبر اكرم واقع شده، و خداوند متعال خانه كعبه را از شر حمله لشكر بزرگ كفارى كه از سرزمين يمن، سوار بر فيل آمده بودند، حفظ كرد.
يادآورى اين داستان، هشدارى به كفار لجوج و مغرورى بود كه بدانند در برابر قدرت خداوند متعال، نمى توانند مقاومت كنند، خداوندى كه "ابرهه" را با آن سپاه عظيم، بوسيله پرندگانى كوچك شكست داد، قادر است كه كفار مغرور و لجوج را تنبيه و شكست دهد.
امام صادقدرباره فضيلت سوره فيل مى فرمايد: "هر كسى سوره "فيل" را در نماز واجب بخواند در قيامت هر كوه و زمين هموار و كلوخى براى او شهادت مى دهد كه او از نمازگزاران است و منادى صدا مى زند درباره بنده من راست گفتيد، شهادت شما را به سود يا زيان او مى پذيريم، بندهام را بدون حساب داخل بهشت وارد كنيد، او كسى است كه من وى را دوست دارم و عملش را نيز دوست دارم."
ر.ك: مجمع البيان، مرحوم طبرسى ؛، ج 6، ص 232 ـ 236، منشورات دارمكتبه الحياه، بيروت.